Echolokacja u nietoperzy

Słuch to najlepiej rozwinięty zmysł nietoperzy. Jest on niezwykle czuły, szczególnie u przedstawicieli podrzędu małych nietoperzy, które doskonale posługują się echolokacją. Podczas lotu, polowania lub wędrówki w ciemnościach, wysyłają ultradźwięki, nadawane co 0,001-0,01 s. Częstotliwość, z jaką powracają wibracje, wzrasta wraz z przybliżaniem się nietoperza do obiektu, przez który zostały one odbite i dochodzi do 250kHz. Echo, które wychwytują uszy nietoperza, informuje go o położeniu różnych obiektów w jego otoczeniu. Dźwięki wytwarzane są w krtani i emitowane przez otwory nosowe lub przez otwór gębowy. Wiązka ultradźwięków jest kierowana i skupiana za pomocą specyficznych tworów znajdujących się na nosie. Są one zróżnicowane pod względem kształtu, najczęściej przypominają liść.

Kategorie: Biologia zwierząt, echolokacja, nietoperze